Sekretari i Shtetit Antony Blinken gjithashtu mbërriti në rajon për misionin e tij të katërt që nga fillimi i luftës
Në Shtetet e Bashkuara të Amerikës rritet dita-ditës nga një luftë e mundshme në shkallë të gjerë midis Izraelit dhe Hezbollahut, një skenar që Joe Biden dëshiron ta shmangë me çdo kusht. “Washington Post” raportoi se disa nga këshilltarët më të besuar të presidentit u dërguan në Lindjen e Mesme për të shmangur një zgjerim të konfliktit, një hipotezë gjithnjë e më konkrete duke pasur parasysh se shteti hebre “e ka përcaktuar përleshjen e rregullt të zjarrit midis forcave të tij dhe Hezbollahut si të paqëndrueshme operacion të madh ushtarak në Liban”.
Sekretari i Shtetit Antony Blinken gjithashtu mbërriti në rajon për misionin e tij të katërt që nga fillimi i luftës, me qëllim që të bindë Tel Avivin të zgjedhë rrugën e negociatave me milicët pro-shiitë.
Fronti i ri
Nuk mungojnë shenjat e hapjes së një fronti të ri. IDF ka grumbulluar tanke në kufirin me vendin e kedrave që në ditët e para të luftës me Hamasin, dy brigada së shpejti do të tërhiqen nga Gaza për t’u ripozicionuar përgjatë Linjës Blu dhe avionët e forcave ajrore izraelite fluturuan mbi Bejrut të dielën 7. dhjetor. Për më tepër, tensioni mes dy palëve arriti në nivele shumë të larta pas eliminimit të numrit dy të Hamasit në Bejrut. “
Ne preferojmë rrugën e një zgjidhjeje diplomatike, por po i afrohemi pikës ku ora e rërës do të ndryshojë ”, tha ministri i Mbrojtjes Yoav Gallant të premten, më 5 janar. Zyrtarët amerikanë gjithashtu kanë frikë se kryeministri Benjamin Netanyahu mund ta shohë përhapjen e krizës në Liban si “çelësin” e mbijetesës së tij politike, në një kohë kur ai po has kritika për dështimin e tij për të parandaluar sulmet e 7 tetorit.
Strategjia e Netanyahu-t
“Washington Post” zbuloi se, gjatë bisedave private, Shtëpia e Bardhë paralajmëroi Izraelin se një përshkallëzim përgjatë kufirit verior do të ishte i vështirë për t’u menaxhuar nga IDF, duke pasur parasysh se për momentin burimet dhe asetet e tyre ushtarake janë të shpërndara për shkak të operacioneve në Rrip. Për më tepër, sipas një analize të Agjencisë së Inteligjencës së Mbrojtjes, operacionet në shkallë të gjerë nga shteti hebre në Liban do të shkaktonin “midis 300 mijë e 500 mijë viktima dhe do të rezultonin në një evakuim masiv të të gjithë Izraelit verior”, të kryer tashmë pjesërish, me largimin e 80 mijë njerëzve nga zona e prekur nga sulmet nga partia e Militiamenit të Zotit. Bilal Saab, një ekspert i Libanit në Institutin e Lindjes së Mesme në Uashington, tha se Hezbollahu mund të godasë më thellë në Izrael, duke synuar objektiva të ndjeshëm si impiantet petrokimike dhe reaktorët bërthamorë, dhe se arsenali i tij është më i madh dhe më i avancuar se ai i përdorur në 2006. Sipas studiuesit, ekziston gjithashtu mundësia që një luftë e mundshme e hapur “të mos mbetet e kufizuar” dhe se Irani mund të urdhërojë aktivizimin e milicive në gjithë rajonin.
Ndërhyrja e Iranit
Për ish-gjeneralin amerikan në pension, Kenneth F. McKenzie Jr, ekzistojnë tre objektiva strategjikë iranianë: ruajtja e regjimit teokratik, shkatërrimi i Izraelit dhe dëbimi i SHBAnga Lindja e Mesme. Pas vrasjes së Soleimanit, axhenda e Iranit iu besua përfaqësuesve të tij për të shmangur një përplasje të drejtpërdrejtë me “Satanain e Madh” dhe amerikanët nuk do të përballeshin me sfidat e reja. McKenzie argumenton se seria e sulmeve nga Boshti i Rezistencës, duke përfshirë ato nga Huthi, mund të ndaleN vetëm me një “kundërsulm të shpejtë dhe të dhunshëm”. Për McKenzie, udhëheqësit iranianë do të ndiqnin maksimën e famshme që i atribuohet Leninit: “Vazhdoni me bajonetën. Nëse nuk gjen rezistencë, ec përpara, nëse gjen çelik ndalo.” Sot, pra, regjimi i ajatollahëve nuk po i mban në heshtje përfaqësuesit e tij, sepse është i inkurajuar nga reagimi i dobët amerikan i hasur deri tani. Një aspekt edhe më shqetësues, sipas ish-gjeneralit, është fakti që rivali i vërtetë strategjik i Shteteve të Bashkuara, Kina, po vëzhgon me shumë vëmendje reagimin e superfuqisë perëndimore ndaj ngjarjeve në Lindjen e Mesme, duke nxjerrë përfundime për iniciativa të mundshme kundër Tajvanit.