Media britanike ‘DailyMail‘ ka shkruar një artikull për ekzekutimin e Ergys Dashit. Jo vetëm aq, Dashi është pjesë e një dokumentari të quajtur “Albanian Narcos: Bullets, Bloodshed & Britain”, e cila tregon sesi Mafia Ballkanike është vendosur në Ekuador.
Në këtë artikull shfaqet Junior, i cili është një ndihmës i mafiozit ekuadorian. Ai tregon se asnjëherë më parë një gangster ekuadorian nuk e ka thyer kodin mafioz të heshtjes për të përshkruar se si funksionojnë bandat shqiptare të krimit të organizuar, deri më sot.
Në dokumentar tregohet se shqiptarët filluan të shkonin në Ekuador rreth dhjetë vjet më parë, jo shumë kohë pasi presidenti i krahut të majtë Rafael Correa vendosi që të huajt të mund të qëndronin për gjashtë muaj pa vizë. Në këtë mënyrë, ai u hapi dyert shqiptarëve që trafikonin lëndë narkotike.
Në shkrim, thuhet se “Baronët shqiptarë të drogës paraqiten si biznesmenë dhe investitorë legjitimë, duke përdorur identitete të rreme. Ata marrin me qira shtëpi në zhvillime ultra të sigurta dhe të pasura, dhe kalojnë kohën e tyre në palestër dhe në restorante dhe hotele të shtrenjta. Shumë prej tyre janë vendosur në Guayaquil, i cili sipas Byrosë së Shteteve të Bashkuara për Çështjet Ndërkombëtare të Narkotikëve është një nga ‘nyjet kryesore logjistike për kokainën që shkon në Evropë dhe në pjesën tjetër të botës’.
Po ashtu, në artikull u përmend edhe shqiptari i njohur i botës së krimit, Dritan Rexhepi. Zbulohet se Rexhepi ka krijuar një marrëdhënie të ngushtë me një grua ekuadoriane me të cilën ka pasur një djalë, duke e lejuar atë të aplikojë për shtetësinë ekuadoriane. Kështu nuk mund të ekstradohet në Evropë.
Junior, tregoi se ka vetëm 2 arsye se përse mund të vritet një shqiptar: ose ka dështuar në ngarkesën që duhej të dërgonte ose e ka kapur policia.
Artikulli i ‘DailyMail’:
Nga poshtë kapelës së tij të bejsbollit, sytë e tij ishin plot dyshime. Ai u përpoq të shihte tek kamerat. U ulëm. Së pari më duhej të konfirmoja se i kuptoja rregullat bazë. Në asnjë rrethanë nuk duhet të identifikohet dhe asnjë foto e tij të mos publikohet pa lejen e tij. Për ta bërë këtë do të rezultonte në vdekje pothuajse të sigurt, shpjegoi ai. Dhe nëse e kam thyer fjalën? Edhe jeta ime do të ishte në rrezik, e kuptova shpejt.
Kujdesi ishte i kuptueshëm. I ulur para meje në një restorant turistik të njohur në portin e Guayaquil në Ekuador, por edhe një nga qytetet më të rrezikshme në botë, ishte një anëtar i një bande rruge që punonte me shqiptarët, ‘narcos’ për të furnizuar kokainë ilegale në Evropën Perëndimore.
Ai është një burrë që thotë se ishte mësuar të vriste në moshën 14-vjeçare.
“Më dhanë një armë dhe më thanë të dilja në rrugë dhe ta përdorja atë”, më tha ai në spanjishten e tij amtare.
“Unë qëllova dikë, por nuk jam i sigurt nëse ai vdiq”, ngriti supet.
Ishte pak ngushëllim për mua kur Junior, siç do ta quajmë ne, më njoftoi me mirësjellje se kishte vendosur të mos merrte armën me vete sot.
Junior është një ndihmës i Carlos Djallit, udhëheqës i degës së Ekuadorit të bandës famëkeqe kriminale të Amerikës së Jugut, Latin Kings. Kjo e vendos atë në zemër të një sipërmarrjeje gjaku me mafian shqiptare për të eksportuar drogë përmes Kanalit të Panamasë dhe në veri përtej Atlantikut në qendrat e shpërndarjes në Belgjikë, Holandë dhe Spanjë.
Asnjëherë më parë një gangster ekuadorian nuk e ka thyer kodin mafioz të heshtjes për të përshkruar se si funksionojnë bandat shqiptare të krimit të organizuar (OCG). Asnjëherë më parë në karrierën time raportuese prej dekadash për Daily Mail në të cilën jam përballur me vrasës të shumtë, nuk jam ballafaquar me një njeri kaq të rrezikshëm në një vend ku jeta është kaq e lirë.
Sipas zyrtarëve të Doganës në Ekuador, të cilët po punojnë ngushtë me agjencitë e zbatimit të ligjit në Mbretërinë e Bashkuar, ekzistojnë katër metoda kryesore që përdoren nga trafikantët në porte.
Ato përfshijnë drejtimin e një kompanie frontale, një opsion i njohur për shqiptarët, të cilin ata e krijojnë vetë ose blejnë një biznes ekzistues për të fshehur kokainën përpara transportit.
Një teknikë tjetër është manovra ‘rip on/rip off’. Trafikantët e drogës thyejnë kontejnerët e hapur të eksporteve të ligjshme, fshehin ngarkesën e tyre të paligjshme brenda dhe më pas përdorin vula të klonuara doganore për të fshehur punën e tyre. Sapo kontejnerët mbërrijnë në Evropë, kokaina hiqet nga bandat e tjera.
Nga ana tjetër, trafikantët do të fshehin drogën në zgavrat e anijeve me kontejnerë ose paketat e rripave në trupat e anijeve të ankoruara në porte. Shumica e kontejnerëve që largohen nga Guayaquil mbërrijnë në Antëerp në Belgjikë ose Roterdam në Holandë, ku personelit thuhet se i ofrohen shuma të mëdha për të mbyllur një sy.
Nga atje, kokaina mendohet se hyn në Britaninë e Madhe nëpërmjet porteve si Portsmouth, Tilbury, Harëich, Immingham dhe Hull.
Florence Angelici, një zëdhënëse e Ministrisë belge të Financave, tha për ‘Mail’ se konfiskimet e kokainës në Antëerp arritën në 100 ton deri në fund të vitit 2022, një rekord i ri. Aq shumë nga droga u gjet në port në dhjetor, saqë disa zyrtarë e quajtën atë “Krishtlindja e bardhë”.
“Prodhimi po rritet për shkak të modifikimit gjenetik të bimëve të kakaos në Amerikën e Jugut”, shton zonja Angelici.
Evropa është shumë tërheqëse për trafikantët. Çmimi që ata mund të marrin këtu është më i lartë se në SHBA ku fentanili është ilaçi i zgjedhur.’
Junior në mënyrë të përsëritur refuzoi të tregojë shqiptarët me të cilët ka pasur punë apo shqiptarin më të fundit ‘Mr Big’ në Ekuador. A ishte famëkeqi Dritan Rexhepi, i ashtuquajturi ‘Mbreti i Kokainës’ që është cilësuar si ‘kapoja e padiskutueshme’ e mafies shqiptare, pyeta?
Ai nuk do të tërhiqej dhe unë vura re terror në sytë e tij thjesht nga përmendja e Rexhepit, një ish-student i drejtësisë, i cili tani është në të dyzetat dhe ka grumbulluar një pasuri shumëmilionëshe nga tregtia ilegale e drogës.
Në të vërtetë, i tillë është fama e tij globale, ai është krahasuar me bosin meksikan të drogës Joaquin Guzman – ‘El Chapo’, dikur një nga trafikantët më të fuqishëm të narkotikëve në botë. Guzman tani po vuan një dënim të përjetshëm plus 30 vjet të tjera në një burg të sigurisë së lartë në SHBA.
Ndërkohë, Rexhepi i dënuar me 13 vjet për trafik droge në Ekuador, është liruar para kohe. Por të thuash se ai është kthyer në biznes do të ishte mashtruese. Ai nuk u ndal kurrë. Nga qelia e tij e burgut në kryeqytetin Quito, Rexhepi dyshohet se përdori një telefon celular të koduar për të bashkërenduar një ‘federatë transnacionale të krimit’ të trafikantëve shqiptarë të drogës të njohur si Kompania Bello.
Rexhepi besohet gjithashtu se ka urdhëruar vrasjen e një njeriu të pafajshëm pasi një bandë rivale shqiptare e drogës dyshohet se vodhi kokainë me vlerë miliona paund, të cilën ai e kishte kontrabanduar në Portsmouth në një anije kontejneri plot me banane.
Rexhepi ka krijuar një marrëdhënie të ngushtë me një grua ekuadoriane me të cilën ka pasur një djalë, duke e lejuar atë të aplikojë për shtetësinë ekuadoriane. Nëse ka sukses, do të thotë se ai nuk mund të ekstradohet në Evropë, më tha një shef policie.
Në Shqipëri ai është dënuar me 25 vite burg në mungesë për dy vrasje (përfshirë atë të një polici) dhe dyshohet për vrasje të tjera. Ai është gjithashtu në kërkim në Itali dhe Belgjikë dhe ka shumë identitete.
Lëvizjet e tij janë me interes të madh për Agjencinë Kombëtare të Krimit (NCA), versioni britanik i FBI-së. NCA, e cila ka agjentë në Ekuador që monitorojnë kërcënimin e “narkozave shqiptare”, di shumë për Rexhepin. Ai u shfaq në listën e kriminelëve të huaj më të kërkuar të Scotland Yard dhjetë vjet më parë, kur mendohej se fshihej në MB dhe ai ka lidhje me Londrën, Bedfordshire dhe Northamptonshire.
Sipas Europol-it, ajo që e dallonte sindikatën e Rexhepit nga të tjerët ishte mënyra në të cilën ajo kontrollonte të gjithë zinxhirin e furnizimit, nga marrja e kokainës për eksport, tek shpërndarja me shumicë dhe deri te shitja në rrugët e qyteteve si Brighton, siç e kemi zbuluar në Pjesën 1 të këtë hetim Mail.
Zyrtarët e zbatimit të ligjit ekuadorian, të cilët ndajnë informacione me NCA, pranojnë se nuk janë të sigurt për vendndodhjen aktuale të ‘mbretit të kokainës’. Zyrtarisht, ai supozohet të nënshkruajë një regjistër pas lirimit dy herë në muaj si kusht i lirisë së tij, por burime të shumta thonë se dyshojnë se dikush tjetër po e bën atë në emër të tij.
Sipas shefit të antinarkotikëve, gjeneral Pablo Ramirez, hetimet janë duke u zhvilluar për partnerin e Rexhepit, i cili ka qenë duke bërë udhëtime në kryeqytetin kolumbian, Bogota.
“Ne nuk kemi asnjë dyshim se ai mund të kryejë ose të kthehet në aktivitete të paligjshme nëpërmjet partnerit të tij,” më tha gjenerali Ramirez.
E sigurt është se askush që e ka monitoruar karrierën e Dritan Rexhepit në mafian shqiptare nuk mendon seriozisht se ai po shkon drejt me vonesë dhe lëvizja e tij si Ronnie Biggs për të shmangur ekstradimin duke bërë një fëmijë me një grua vendase tregon më tej dinakërinë e tij.
Fakti që ai së shpejti mund të jetë i paprekshëm ka implikime të rëndësishme për betejën e NCA-së kundër kërcënimit në rritje të grupeve shqiptare të krimit të organizuar (OCG) në Britani.
Agjencitë britanike të zbatimit të ligjit besojnë se trafikantët që sjellin emigrantë shqiptarë përtej Kanalit po punojnë me bandat bashkatdhetare të drogës për t’u siguruar atyre ushtarë këmbësorë për të furnizuar me kokainë në rrugët tona.
Verën e kaluar, Mail raportoi se si kartelet shqiptare të krimit po dërgojnë ‘lëkura të pastra’ individë pa precedentë kriminalë në MB për t’u bashkuar me bandat e organizuara. Kjo do të thotë që kontrollet në mbërritjet e Kanalit nuk po arrijnë të marrin lidhjet midis tyre dhe OCG-ve.
Ekuadori është një vend ku jeta është e lirë dhe askund më shumë se Guayaquil. Shkalla e rritjes midis bandave të drogës për një kontratë për të vrarë një gjyqtar thuhet të jetë vetëm 5,000 dollarë dhe anëtarët e gjyqësorit marrin në mënyrë rutinore buqeta funerali në shtëpi.
Hetimi ynë përfshiu një takim dramatik me një prokuror shteti, i cili i ka mbijetuar pesë komploteve nga mafiozët e ndryshëm të drogës për ta vrarë. Ai pranoi të fliste për narkotikët shqiptarë. Ai tha se kishte punuar në disa raste që përfshinin shqiptarë dhe një herë ishte sulmuar nga gangsterët pasi kishte kapur tre tonë drogë. Në fund të një takimi 90-minutësh, ai më tregoi një fotografi të një vrime plumbi në xhamin e tij të përparmë nga një atentat.
Një nga kolegët e tij të vjetër, Edgar Escobar, u qëllua për vdekje jashtë zyrës së prokurorit të shtetit vitin e kaluar.
“Në vitin 2014, më shumë se 20 shqiptarë u burgosën për krim të organizuar. Nga ai rast, rrënjët e tyre në Guayaquil u copëtuan. Por ata ende vijnë në mënyrë klandestine dhe paraqiten si tregtarë të korporatave. Në çështjet e njohura në Prokurori, shumica e shqiptarëve janë të lidhur. Ata janë familjar. kunetërit, dhëndurët, vjehrrit, kushërinjtë…Shqiptarët zakonisht nuk vrasin, punësojnë kriminelë – vrasës serialë për ta bërë këtë. Ata janë autorët e krimeve.”- tha prokurori.
Disa javë më parë, kishte pamflete anonime nga bandat lokale (të mbetura në rrugë dhe në Prokurori) në të cilat ata pretendonin se 5,000 dollarë (SHBA) ishin paguar për një prokuror ose gjyqtar të vdekur, 4,000 dollarë për një oficer policie dhe 2,000 dollarë. për një ushtar.’
Shqiptarët kanë një luftë të vazhdueshme në Ekuador për shitjen e drogës me kartelet meksikane, shtoi ai.
“Nëse një shqiptar guxon të dërgojë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, që është territor meksikan, ata shfaqen menjëherë të vdekur. E njëjta gjë ndodh nëse një meksikan përpiqet të dërgojë drogë në Evropë. Ata kanë rregulla, nuk mund të pushtohen.Mund të ketë dy arsye pse vritet një shqiptar: ose bie ngarkesa e dërguar, sepse e kap policia, ose pushton territor.”
Vrasësit që tërheqin këmbëzën janë zakonisht midis moshës 16 dhe 25 vjeç, shtoi ai.
Në janar 2022, mafioz shqiptar Ergys Dashi u vra në një restorant nga një burrë që mbante një buqetë me trëndafila. Një video që tregonte atë duke u rrëzuar në një pellg gjaku, i rrethuar nga darkues të tmerruar, u bë virale në vendlindjen e tij. Një bashkatdhetar, Adriatik Tresa, u ekzekutua para syve të kunatës së tij pasi shtatë burra të veshur si oficerë policie mbërritën në shtëpinë e tij jashtë Guayaquil.
Junior, gangsteri që takuam në restorantin turistik, është një ‘mbret’ i tillë Latin që ofron mbështetje logjistike për shqiptarët. Ai tha se paguhej midis 100 dhe 500 dollarë (SHBA) për kilogram.
Dhe nëse Junior dështon në një mision droge për narkotikët shqiptarë dhe paguan çmimin përfundimtar, do të ketë plot gangsterë të tjerë gati për të mbushur vendin e tij dhe për të vazhduar të ushqejnë nga larg epideminë e drogës në Britani.